رزین سختیگیر با فرآیند تبادل یونی، یونهای کلسیم و منیزیم عامل سختی آب را حذف و با یونهای سدیم یا هیدروژن جایگزین میکند. این فرآیند مانع تشکیل رسوب در تجهیزات حساس صنعتی مانند دیگهای بخار و مبدلهای حرارتی میشود و کیفیت آب خروجی را بهبود میبخشد. رزینها در انواع کاتیونی، آنیونی و رزین میکس بد متناسب با کاربردهای مختلف صنعتی و خانگی عرضه میشوند. برای استعلام قیمت و دریافت مشاوره در انتخاب رزین تبادل یونی مناسب، با ما تماس بگیرید.
رزین تبادل یونی (Ion Exchange Resin) نوعی پلیمر نامحلول با ساختار متخلخل است که دارای گروههای فعال یونی میباشد. این گروهها قادرند یونهای محلول در آب را با یونهای خود تبادل کنند. در واقع رزین، بستری است که در تماس با آب، یونهای ناخواسته مانند کلسیم (+2 Ca)، منیزیم (+2 Mg)، نیترات (–NO3) یا کلراید (–Cl) را جذب کرده و یونهای دیگری مانند سدیم را جایگزین میکند.
این فرآیند یکی از مؤثرترین روشها برای کاهش سختی آب، حذف املاح محلول و تولید آب با خلوص بالا است.

رزینهای تبادل یونی بر اساس نوع یونهای قابل تبادل، به سه گروه اصلی تقسیم میشوند:
رزینهای کاتیونی عمدتاً برای حذف یونهای سختیزا مانند کلسیم و منیزیم استفاده میشوند. این نوع رزینها در دستگاههای سختی گیر رزینی به کار میروند تا از تشکیل رسوب در بویلرها، مبدلهای حرارتی و سیستمهای RO جلوگیری شود. رزینهای کاتیونی در دو نوع قوی (Strong Acid Cation – SAC) و ضعیف (Weak Acid Cation – WAC) تولید میشوند.
رزینهای آنیونی یونهای منفی آب مانند نیترات، کلراید و سولفات را حذف میکنند. از این رزینها معمولاً در مرحله دوم سیستمهای دمین یا پس از رزین کاتیونی استفاده میشود. رزین آنیونی نیز در دو نوع قوی (Strong Base Anion – SBA) و ضعیف (Weak Base Anion – WBA) وجود دارد.
رزینهای میکس بد ترکیبی از هر دو نوع کاتیونی و آنیونی هستند و برای دستیابی به آب با هدایت الکتریکی کمتر از 1 µS/cm استفاده میشوند.
در این سیستم، رزینهای مثبت و منفی در ستون میکس بد مخلوط شده و مراحل نهایی خالصسازی آب را انجام میدهند.
زمانی که آب از میان بستر رزین عبور میکند، تبادل یونی بین یونهای موجود در محلول و یونهای متصل به رزین انجام میشود. به مرور زمان، ظرفیت تبادل رزین کاهش مییابد و باید احیا (Regeneration) شود. احیای رزینهای کاتیونی معمولاً با محلول نمک (NaCl) یا اسید انجام میشود، در حالی که رزینهای آنیونی با محلول قلیایی مانند سود سوزآور (NaOH) احیا میشوند.
مزایا:
معایب:
استفاده از رزین تبادل یونی برای تصفیه آب آشامیدنی در صورتی مجاز است که رزین دارای گواهی بهداشتی (NSF/WQA) بوده و پس از آن نیز سیستم گندزدایی نهایی مانند UV یا ازن مورد استفاده قرار گیرد.
رزینهای صنعتی بدون گرید بهداشتی برای آب شرب توصیه نمیشوند.
عمر متوسط رزینهای باکیفیت بین ۵ تا ۷ سال است.
عوامل اصلی کاهش عمر رزین شامل:

قیمت رزین به عوامل متعددی مانند نوع، برند، کشور سازنده، ظرفیت تبادل و بسته بندی بستگی دارد.
شرکت ایمن آب کاژه تأمینکننده تخصصی انواع رزین تبادل یونی برای صنایع مختلف است و امکان ارائه مشاوره فنی، آنالیز آب و پیشنهاد نوع مناسب رزین را به مشتریان دارد.
انتخاب نوع و برند مناسب رزین تأثیر مستقیم بر عملکرد و هزینه نگهداری سیستم دارد.
رزینهای ارزان و غیراصل معمولاً ظرفیت تبادل پایین و عمر کوتاهتری دارند و ممکن است باعث گرفتگی یا تخریب بستر فیلتر شوند.
در ایمن آب کاژه، رزینهای معتبر از برندهای جهانی مانند Purolite، Dow، و Canature عرضه میگردند.
رزین تبادل یونی یکی از مهمترین تجهیزات تصفیه آب صنعتی و تولید آب نرم و خالص است.
انتخاب درست نوع رزین، نگهداری اصولی و احیای منظم میتواند عملکرد سیستم را بهینه و عمر تجهیزات را افزایش دهد.
ایمن آب کاژه با تجربه مهندسی و دانش فنی، آماده ارائه راهکارهای جامع در زمینه انتخاب، تأمین و احیای رزینهای تبادل یونی است.
بله، رزین سختیگیر قابل احیاست و با محلول نمک (NaCl) ظرفیت خود را بازیابی میکند.
جهت محاسبه میزان رزین سختی گیر از فرم آنلاین محاسبه سختی گیر شرکت ایمن آب کاژه استفاده کنید.
افزایش سختی آب خروجی، کاهش فشار یا تغییر رنگ آب نشانگر اشباع رزین است.
رزینها برای آبهای با شوری بالا مناسب نیستند و بهتر است از سیستم RO استفاده شود.
با پیشتصفیه مناسب (فیلتر شنی و کربنی) و جلوگیری از ورود کلر و روغن.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.